Πέμπτη 30 Απριλίου 2009

Πρωτομαγιά, μύρισε νιάτα!

Επειδή ήρθε η Πρωτομαγιά, και επειδή μπήκε (οριστικά) η άνοιξη και επειδή τα παράθυρα των αυτοκινήτων και των σπιτιών είναι πλέον κατεβασμένα και οι μουσικές τους απλώνουν στο δρόμο σου δίνω τέσσερα τραγούδια που σηματοδοτούν το αληθινό, αυθεντικό νέο ελληνικό τραγούδι.
Και σε παρακαλώ, αύριο μην ακούσω από πουθενά τον γερο-Μπιλ τον Παπακωνσταντή να "ψέλνει" για τη Βαστίλη και τις καρδιές των φοιτητών.
Το 1970 πέρασε!
Επαναστάτησε για να έρθει (επιτέλους...) το σήμερα!





Óôï äñïìï - Êùóôçò Ìáñáâåãéáò

Κωστής <span class=Μαραβέγιας - Maraveyas Ilegal" title="Κωστής Μαραβέγιας - Maraveyas Ilegal">

Ε, εντάξει ο Κωστής δεν χρειάζεται και πολλές συστάσεις. Όποιος έχει πάει σε live του καταλαβαίνει. Γι΄ αυτό θα τον αφήσω να μιλήσει μόνος του...

Μου αρέσει η Αθήνα. Μου αρέσει γενικώς να περιφέρομαι με το ποδήλατο στο κέντρο της, που για μένα είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο: Πλάκα, Γκάζι, Ψυρρή, Μοναστηράκι. Αισθάνομαι ότι υπάρχει μια πολύ ωραία ενέργεια, κάτι γίνεται, κάτι μαγειρεύουν συνέχεια. Μου αρέσει η Μιαούλη που είναι όλοι αυτοί οι έμποροι με τα δέρματα, με τα μπαχαρικά τους, έχεις την αίσθηση ότι υπάρχει κόσμος που έχει κάτι μπροστά και το κυνηγάει και θέλει κάτι να κάνει.

Μου αρέσει που είναι λίγο άναρχη πόλη. Μέσα στην ασχήμια της έχει ενδιαφέρον αυτό, που δεν είναι ας πούμε στυλιζαρισμένη όπως οι δυτικοευρωπαϊκές πρωτεύουσες, που τα έχουν όλα σε κουτάκια. Τα 'χουν όλα τακτοποιημένα υπερβολικά και αυτό με τρελαίνει. Δεν την μπορώ την τακτοποίηση.

Μου αρέσει η Αθήνα το Δεκαπενταύγουστο, στις απεργίες, το χιόνι που έπεσε, ο αποκλεισμός. Μου αρέσουν οι ανατροπές στην καθημερινότητα.


Happy end - Mpalafas


Ο Λεωνίδας Μπαλάφας, ταλαντούχος ερμηνευτής της νέας γενιάς, βάζει πλώρη για καινούριους προορισμούς με το νέο του δίσκο που έχει τίτλο «Ταξίδι για να σε βρω»
Ένας δίσκος που φλερτάρει με διάφορες μουσικές αποχρώσεις από ροκ μέχρι jazz και παραδοσιακά στοιχεία. Στιχουργικά συνοψίζονται όλα τα θέματα της ανθρώπινης ύπαρξης, με ιδιαίτερη αναφορά στον έρωτα και τις ανθρώπινες σχέσεις. Ωστόσο, κάποιες φορές έντονα, δε φοβάται να αποδώσει στους στίχους του το στίγμα της επικαιρότητας.



05 ΣΙΓΟΥΡΙΑ (μπάσο Γιώτης Κιουρτσόγλου).mp3 -



Στιχουργικά, η Παναγιωτοπούλου δίνει ρέστα, ξανά. Οι ήρωές της φυτεύουν σφαίρες στους μεσάζοντες, παίρνουν αριστερές στροφές στους δρόμους της πόλης, κουβαλούν προκηρύξεις στην τσάντα, σπάνε καλώδια, αλλά και μεθούν μαζί με τα καθάρματα. Πλάι σε μερικούς από τους πιο ριζοσπαστικούς πολιτικά στίχους των τελευταίων τριών δεκαετιών, συμπορεύονται η τρυφερότητα και η μελαγχολία του παρελθόντος έρωτα.
Η ίδια τόλμη εκφράζεται και μουσικά∙ χαρακτηριστικά, στη Μολότοφ ακούμε ένα αλλοιωμένο μέτρο από τον εθνικό ύμνο, και όποιος καταλάβει κατάλαβε…


EYXARISTHRIO - mpofiliou



Και φυσικά για τη Νατάσσα δεν θα γράψω τίποτα (αλλά πως ήταν δυνατόν να την παραλείψω κιόλας...)

2 σχόλια:

roadartist είπε...

Ιδιαίτερα αγαπημένοι όλοι τους..
Στα λόγια του Μαραβέλια συνυπογράφω σαν να τα έλεγα εγώ.. ταύτιση..
Καλή πρωτομαγιά :)

Aντώνης είπε...

Έν΄αεράκι ξαφνική ανάσα θα ρθει και θα αλλάξει τις γραμμές του χάρτη..